Hoera, werken loont altijd (maar niet heus...)!

Zo af en toe doe ik nog wat redactioneel werk. Het is fijn om niet alleen ‘moeder van’ te zijn of ‘dat mens met die krukken’, maar iemand die ooit goed is geweest in haar werk en dat met wat pijn en moeite nog steeds kan zijn. De zoon van een leuke kennis helpen met zijn afstudeerscriptie, een steentje bijdragen aan een jubileumboek, een interview schrijven voor het kerkblad. Het geeft een andere kleur aan de dagen en leidt me wat af van de steeds dringender zorgen om de toekomst van ons gezin.

In de afgelopen maanden heb ik een ‘echt boek’ geredigeerd. En ik kreeg er nog voor betaald ook! Wauw, dat voelde ècht goed. Voor het eerst in jaren verdiende ik een klein beetje geld.

Dankzij een brief die ik vandaag ontving, is het ‘wauw-gevoel’ helemaal verdwenen. Ik had deze inkomsten netjes opgegeven aan het UWV. Niet dat mijn WAO-uitkering nu zo hoog is dat ik een extraatje niet nodig vind, maar eerlijk is eerlijk. Tot mijn stomme verbazing berichtte het UWV mij, dat ik door mijn inkomsten € 336,- bruto te veel aan uitkering heb ontvangen en dat terug moet betalen.

Ik dacht dat de regering constant rondbrulde ‘werken loont altijd’?????

Ze zullen wel bedoelen dat het lonend is voor de regering, want ik had € 300,- bruto verdiend…..

En nee, we gaan geen open deuren intrappen. Ik wéét dat geld niet gelukkig maakt en ik weet dat geld niet belangrijk is. Maar als je te weinig hebt (en dan valt het bij ons nog wel mee), is geld opeens heel belangrijk.

Zo hoorde ik van een begeleidster van Maarten, die nu een baan heeft waarin ze probeert mensen die een Wajong-uitkering hebben aan werk te helpen, een vergelijkbaar verhaal. Een cliënte van haar kon voor vijf uur in de week aan de slag. Een goed begin, waarmee ze kon leren om op tijd op te staan, op tijd naar haar werk te gaan, met collega’s om te gaan, een werkritme op te bouwen etc. Goed initiatief, iedereen blij.

Totdat de financiële aap uit de mouw kwam: vijf uur per week werken betekende vijftig euro per maand minder inkomen. Een deel van dat geld kan na afloop van het kalenderjaar bij de Belastingdienst worden teruggevraagd, maar dat duurt veel te lang. Een Wajong-uitkering is geen vetpot en die vijftig euro per maand kon niet worden gemist. Het baantje ging niet door. Nog steeds was het een mooi initiatief, maar niemand was blij.

Hoezo, Den Haag: werken loont altijd?!?!?!