Het lukte
me niet om deze blog te schrijven. Ook al zit het onderwerp sinds een maand in
mijn hoofd. Het tolt rond in mijn gedachten en komt af en toe naar buiten – via
mijn ogen in de vorm van tranen of via mijn mond in de vorm van woorden. Boze
woorden als Mark niet in de buurt is, meelevende en opbeurende woorden als hij
er wel is.
