Hoera voor de docenten!

Een groot applaus voor docent X en docent Y van de hogeschool waar Arjen studeert. Of kan ik beter zeggen: waar Arjen studeerde? Na vier jaar zijn ze erin geslaagd om een vervelende, ont-zét-tend lastige student van de hogeschool te verwijderen. Nu kunnen alle docenten en studenten opgelucht verder, bevrijd van deze smet op het blazoen van de hogeschool.

Hoera, Arjen hoeft niet naar school!

Geen colleges, geen huiswerk, geen tentamens. Maar ook: geen diploma, een torenhoge studieschuld en financieel geen enkele kans om een andere opleiding te doen. En dat alleen omdat de hogeschool het niet nodig vindt om een béétje begeleiding te geven aan een student met een ernstige autismespectrumstoornis.

Hoera, Arjen is in Canada!

Arjens vriend gaat voor zijn studie International Communication een jaar naar het buitenland. En dat vindt Arjen natuurlijk he-le-maal niet leuk. Dus is al snel het plan geboren om samen te vertrekken, nog twee weken vakantie te vieren en dan pas afscheid te nemen. De vliegtickets worden geboekt, de voorbereidingen worden uitgevoerd en al snel is het V-day: de grote Vertrek-Dag. Arjen gaat naar Canada!

Hoera, Maarten heeft een diploma!

Na zeven jaar ploeteren op het voortgezet onderwijs heeft Maarten een havo-diploma veroverd. Gefeliciteerd jongen, je hebt het echt verdiend. Op naar het volgende rondje knokken: een hbo-opleiding.

Hoera, een absurd verhaal!

U heeft vorige maand geen loon gekregen en ook voor deze maand is nog geen betaling voorzien. Nee, het spijt me, maar er staat iets niet goed in de computer. Uw functie is veranderd. Nee, ik weet wel dat uw functie niet écht veranderd is, maar in de computer is het wél veranderd. En dus klopt het niet en kunnen we u pas betalen als alles is rechtgezet.

Hoera, de storm is gaan liggen!

Het eerste gesprek met een medewerker van de gemeente was op 26 januari 2015. Met ingang van 1 juni 2017 hebben we een goede, langdurige indicatie voor onze zorg. Dat is twee jaar, vier maanden en zes dagen later. In die tijd zijn er orkanen over ons heengegaan, die ons verbijsterd achterlieten. Hoe vreemd kunnen de capriolen van een gemeente zijn? Maar nu is het eindelijk weer rustig in mijn hoofd.

Hoera, Mark heeft zijn stage afgesloten!

Het lukte me niet om deze blog te schrijven. Ook al zit het onderwerp sinds een maand in mijn hoofd. Het tolt rond in mijn gedachten en komt af en toe naar buiten – via mijn ogen in de vorm van tranen of via mijn mond in de vorm van woorden. Boze woorden als Mark niet in de buurt is, meelevende en opbeurende woorden als hij er wel is.