Tot ongeveer een jaar geleden riep Arjen regelmatig: “Ik blijf altijd bij mama wonen!” Ook al was hij inmiddels 27 jaar, het was en bleef zijn vaste overtuiging. Maar een jaartje geleden veranderde er iets. Zijn ex-vriend ging voor een stage naar het buitenland en Arjen kon in die periode de hem bekende en vertrouwde woning gebruiken. Ook een aantal buurtgenoten kende hij al goed.
Bovendien was het huis wat vreemd in tweeën gedeeld. Niet verticaal met een linker en rechter deel of horizontaal, maar verticaal met een voorste en achterste gedeelte. Arjen trok in het achterste deel: via een steegje naar de voordeur of de achtertuin (nou ja, een heel klein binnenplaatsje). Een kamer met keukenblok beneden en boven een slaapkamer en een badkamer. Alle kamers met uitzicht op het binnenplaatsje. Heerlijk overzichtelijk en prikkelarm.
