Hoera, dit is een saai verhaal!

Wat heerlijk om deze kop boven mijn tweewekelijkse blog te kunnen zetten. Een saai verhaal. Er zullen misschien niet veel mensen zijn die ‘saai’ definiëren als ‘heerlijk’, maar in dit geval is het echt zo. Want na de goede start van Maarten meldt deze blog de superstart van Mark.

In de loop van de zomervakantie sloop er wat spanning in bij Mark. De Pabo was definitief verleden tijd en het duurde lang voordat de nieuwe studie kon beginnen. Mondjesmaat arriveerden nieuwe logopedie-boeken en verdwenen Pabo-boeken, dankzij intensief gebruik van websites voor de aan- en verkoop van tweedehands studieboeken.

Eind augustus fietsten we naar het station om een jaarabonnement voor de bewaakte fietsenstalling aan te schaffen. Een dag later was de introductiedag. Na die eerste dag kende Mark een paar nieuwe studiegenoten en docenten – en iedereen kende hem. 65 Eerstejaars: 64 meisjes en één jongen.

Deze week begon de studie echt. Kwart over zes opstaan, trein van kwart over zeven. Aan het eind van de middag weer thuis. Niet elke dag zo vroeg en zo laat gelukkig, maar wel vaak. Mark werd moe, heel moe. Maar zijn ogen straalden. Vrolijke sms’jes met veel uitroeptekens, enthousiaste verhalen. Hoop. Een nieuw begin, een goed begin. Na een paar dagen gaf Mark al aan: “Ik denk dat ik dit leuk vind, ik denk dat ik dit kan.” Aan het eind van de week verdween de Pabo en was Mark volop student logopedie geworden. “Ik denk dat ik dit leuk vind” werd: “Ik vind dit leuk.”

En wij weten zeker dat hij het kan.

Zo is twee keer over een goede start schrijven niet saai, maar heerlijk.