Hoera voor de OV-chipkaart!

De strippenkaart en losse treinkaartjes zijn voorgoed verleden tijd, wie nu met bus of trein wil reizen heeft een OV-chipkaart nodig. Eén handig klein pasje, gepersonaliseerd of anoniem, waarmee je in alle treinen en bussen in Nederland kunt reizen. Maar… zo’n pasje heeft ook nadelen. En dan bedoel ik niet de bekende zaken als het verplichte basissaldo en ‘waar zit dat ding ook alweer tussen al die pasjes in mijn portemonnee’.

En ik bedoel zelfs niet het voor mij onhandige feit dat ik het pasje niet alleen bij het begin van de reis maar ook bij het eindpunt nodig heb. En, als dat het geval is, eveneens bij overstappen. Door mijn krukken ben ik niet echt handig met in- en uitchecken. Ik houd de rij op en het is al meermalen voorgekomen dat de buschauffeur mij te langzaam vond en al ging rijden terwijl ik nog in het gangpad stond. Zo heb ik al meerdere aardige medepassagiers leren kennen, die zo vriendelijk waren me op te vangen of niet boos te zijn als ik op hun schoot belandde.

Maar zoals gezegd, bedoel ik ook dat nadeel niet. Het grootste nadeel wat Arjen betreft is de herrie! Want ze piepen: een harde, indringende piep bij elke keer dat er wordt in- of uitgecheckt. In de volle bussen tijdens spitsuren betekent dat per reis van huis naar hogeschool en omgekeerd meer dan honderd piepjes.

Arjen is hypergevoelig voor geluid en wordt horendol van de OV-chipkaart-piepjes. Hij kent inmiddels een groot aantal buschauffeurs bij naam en zij weten wel wat voor bijzonder vlees ze in de kuip hebben. Meerdere van deze chauffeurs hebben Arjen de tip gegeven om bij een busrit niet meer uit te checken, want dat scheelt hem in ieder geval één piep. Volgens de chauffeurs is dat geen probleem met een studentenreisproduct.

Zo gezegd, zo gedaan. Opgelucht rent Arjen bij elke aankomst de bus uit. Maar opeens is het uit met de pret. Letterlijk zelfs: Arjens OV-chipkaart wordt geblokkeerd en zonder vervoersbewijs mag hij de bus niet in. Gelukkig treft hij een bekende chauffeur, die hem gewoon meeneemt naar onze woonplaats.

Arjen studeert niet voor niets IDM (Informatiedienstverlening en –management) en gaat thuis meteen aan de slag op zijn laptop. Wat is er aan de hand? Eerst denkt hij dat zijn chipkaart kapot is, maar een automaat kan nog wel gewoon het saldo en dergelijke lezen. Al snel stuit hij op het vermoedelijke probleem: de kaart is geblokkeerd omdat hij niet heeft uitgecheckt….. Een blijkbaar gebruikelijke gang van zaken na twaalf keer niet uitchecken.

De volgende dag geef ik hem geld mee voor een eenmalig buskaartje. In de stad waar hij studeert, is een OV-informatiepunt. Inderdaad, de kaart is om die reden geblokkeerd. Arjen snapt er niets van. Dat hoeft toch niet na een busreis met een studentenreisproduct? Tja, de regels zijn veranderd. Fijn om te weten. IDM valt onder het Instituut voor Communicatie, Media en IT. Misschien moeten de medewerkers van de OV-bureaus daar eens een cursus gaan volgen?

Gelukkig wordt de kaart zonder problemen gedeblokkeerd. Arjen kan weer inchecken. En tot groot ongenoegen van zijn oren checkt hij ook elke keer netjes uit.