Beste
medewerk(st)ers van de gemeente waar ik woon. Omdat wij de laatste
maanden heel veel met elkaar corresponderen en mailen, heb ik het
gevoel dat ik jullie al behoorlijk goed ken. Beroepsmatig natuurlijk,
dat spreekt voor zich. Volgens mij zou ik heel goed in jullie team
passen, daarom stuur ik bij deze een open sollicitatie. De
belangrijkste kwalificatie bezit ik in grote mate: ik ben
ont-zet-tend goed in verhaaltjes verzinnen.
Jarenlang
heb ik gedacht dat ik nooit en te nimmer ambtenaar zou kunnen zijn.
Al die wetten, al die regeltjes, al dat rechtlijnige denken. Niets
voor mij. Ik ben creatief, fantasievol en houd niet van gebaande
paden. Dus heb ik altijd de conclusie getrokken dat werken bij de
overheid beslist niet bij mij zou passen.
Inmiddels
denk ik daar anders over. Sinds 1 januari van dit jaar zijn de
gemeenten verantwoordelijk voor het merendeel van de langdurige zorg.
Even in een notendop: mensen die huishoudelijke hulp, begeleiding,
dagbesteding en dergelijke nodig hebben moeten daarvoor nu bij de
gemeente aankloppen. Aangezien ik twee zoons heb die begeleiding
nodig hebben om goed door het leven te kunnen dansen èn omdat ik
zelf al jarenlang afhankelijk ben van huishoudelijke hulp om de boel
op orde te houden, betekent dit een warme relatie tussen u en mij.
Tot
mijn grote verrassing heb ik ontdekt dat u, ambtenaren van de
gemeente, helemaal niet veel anders bent dan ik! U bent allen
meesters in het verhalen verzinnen en brieven opstellen. Wetten
worden op een creatieve manier omzeild, de verzoeken van burgers
worden op een dusdanig prachtige manier verwoord dat de burgers hun
eigen woorden niet meer herkennen, het taalgebruik is zo inventief
dat elke zin op meerdere manieren uitgelegd kan worden. Bovenal
blijkt dat elke medewerk(st)er zijn of haar eigen fantasie mag
gebruiken en dat daardoor elke brief een geheel eigen strekking
krijgt, die lang niet altijd overeenkomt met de uitleg in een eerdere
brief.
Kortom,
ik ben aangenaam verrast – zoals dat dan heet. Creativiteit,
fantasie, inventief taalgebruik. Precies de zaken waar ik zo van houd
en die ik in mijn eigen werk hoogacht. Een dergelijke gang van zaken
roept allicht wat onrust onder de burgers op, omdat zij niet allemaal
in staat zijn deze eigenschappen te waarderen. Gelukkig ben ik,
gewend als ik ben aan een huishouden met twee jongemannen met een
ernstige vorm van autisme, heel goed in staat tot crisismanagement en
lever ik de beste prestaties als ik enigszins onder druk sta.
Ik
neem aan dat u na lezing van deze open sollicitatie meteen de
telefoon grijpt en contact met mij opneemt. Over de
arbeidsvoorwaarden zullen we het snel eens zijn, want ik ben niet zo
veeleisend. Goede zorg voor mij en mijn zoons staat bovenaan mijn
lijstje, maar door het huidige creatieve beleid kunt u dat natuurlijk
in een handomdraai – of kan ik beter zeggen: onderhands? –
regelen.
Ik
kijk uit naar onze samenwerking!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten