We zijn er aan toe: vakantie. De jongens hebben wekenlang
hard gewerkt voor school, studie, stage. Twee weken uitrusten, héérlijk. Het is
weliswaar een drukke vakantie, met de Kerstdagen, Oudjaarsavond en Nieuwjaar,
maar het zijn in ieder geval twee weken waarin we in een langzamer ritme kunnen
leven. Tijd om leuke dingen te doen en op te laden voor de volgende periode
school, studie, stage.
Om de vier weken gaat Maarten een weekend uit logeren. In
de schoolvakanties mag hij vaak nog een dagje langer weg. Maarten is een schat
en we houden veel van hem, maar leven met Maarten is erg intensief. Door zijn
ernstige vorm van autisme heeft hij continu begeleiding, hulp, aansturing en
geruststelling nodig. Zonder intensieve begeleiding kan Maarten niet naar school
en voert hij de hele dag vrijwel niets uit. Zonder intensieve begeleiding
verdwaalt Maarten in het gewone leven.
Deze begeleiding kost enorm veel energie. Gelukkig heeft
Maarten enkele professionele begeleidsters en wordt hij op school goed
opgevangen, maar er blijft nog veel te doen voor Mark en mij. Omdat ook Arjen
een jongeman-met-een-gebruiksaanwijzing is, zijn we met elkaar regelmatig
doodop. Daarom gaan Arjen en Maarten af en toe uit logeren. Even ontspannen
voor zowel de jongens die uit logeren gaan als voor Mark en mij.
Arjen gaat naar opa en oma. Maarten gaat naar een
fantastisch echtpaar, dat in een verbouwde boerderij met een supergrote
achtertuin middenin onze prachtige provincie woont. We hebben een reguliere
logeeropvang geprobeerd. Sterker nog: we hebben er zelfs twee geprobeerd. Het
ging niet. Maartens autisme is dusdanig ernstig dat hij niet in een groep met
andere jongelui-met-een-problematiek kan functioneren. In overleg met het
Autismeteam is daarom gekozen voor logeeropvang bij dit echtpaar, dat het hele
weekend een-op-een begeleiding aan Maarten kan bieden. Zowel man als vrouw
hebben een professionele achtergrond. Maarten kan er heerlijk ontspannen: even
weg uit zijn ingewikkelde dagelijkse leven.
Aan logeeropvang hangt een prijskaartje. Dat snappen we.
Maar de gemeente snapt het niet. De gemeente denkt dat logeeropvang bieden niet
veel werk is en dat het echtpaar wel met minder toe kan. De professionele
begeleidsters die Maarten enkele uren per week helpen, ‘mogen’ 25% van hun loon
inleveren. Het echtpaar heeft volgens de gemeente genoeg aan 35% van het
eerdere loon – dat is dus 65% minder!
Zeg eens eerlijk: wie accepteert een dergelijke
loonsverlaging? Sterker nog: wie kàn een dergelijke loonsverlaging accepteren?
De prijs die de gemeente wil betalen voor een broodnodig logeerweekend met
een-op-een begeleiding is zelfs ruim 40% lager dan de kosten voor een
logeeropvang in groepsverband van ongeveer vijf jaar geleden. Het echtpaar wil
Maarten graag op blijven vangen. Ze zijn erg op hem gesteld en dat is
wederzijds. Maar er moet ook brood op de plank komen.
Vandaar mijn vraag: wie wil Maarten in de vakantie een
poosje te logeren hebben? Meneer Van Rijn misschien? Een Tweede Kamerlid van
VVD, CDA, D66? Die allemaal vinden dat er nog wel meer bezuinigd kan worden op
de zorg? Onze burgemeester dan? De politici van onze gemeenteraad, die deze
onzinnige zorgtarieven hebben vastgesteld? Wie heeft er drie, vier dagen over
in de vakantie en helpt ons uit de brand??? Wees er wel op voorbereid dat het
druk en ongezellig zal zijn. En zeg ook alle afspraken op die dagen af, want u
moet continu alert zijn – 24 uur per dag. Wees gerust: na verloop van tijd
wordt het wel ietsje minder intensief. Maarten heeft maar ongeveer anderhalf
jaar nodig om aan nieuwe mensen te wennen.
De beloning bestaat uit een aalmoes van de gemeente en
onze grote dank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten